Bloggfærslur mánaðarins, október 2008

Bein kosning borgarstjóra

Forystumenn okkar í borgarstjórn hafa á síðustu 12 mánuðum þurft að sæta mikilli gagnrýni. Þótt sú gagnrýni hafi að nokkru leyti verið réttmæt er margt sem hefur verið sett fram afar ósanngjarnt. Tíð borgarstjóraskipti og sú ókyrrð sem einkennt hefur stjórn borgarinnar undanfarin misseri er mörgum áhyggjuefni. Þessi dapurlega reynsla hefur sannfært mig um að skynsamlegast væri að veita embætti borgarstjóra lýðræðislegt umboð með beinni kosningu.

 

Lýðræðislegt umboð borgarstjóra

Ég hef áður sett fram þá skoðun að kjósa eigi borgarstjóra í beinni kosningu. Hver framboðslisti fyrir sig tilnefndi þá forystumann sinn sem borgarstjóraefni. Kosning færi því fram eins og venjulega með einni mikilvægri breytingu. Þegar kjósandi gæfi tilteknum lista atkvæði sitt þá hefði hann jafnframt tækifæri til að kjósa borgarstjóra af hvaða lista sem væri. Hvernig fyrirkomulagið yrði nákvæmlega mun ég ekki leggja fram hér þar sem margvíslegar leiðir eru í boði. Grunnhugsunin er sú að Reykvíkingum gæfist þá færi á að kjósa borgarstjóra sérstaklega og veita þannig því embætti lýðræðislegt umboð á fjögurra ára fresti. 

 

Lærum af fyrri mistökum

Tíð meirihlutaskipti undanfarið hafa gert mönnum það ljóst að einungis meirihluti Sjálfstæðismanna og Framsóknarmanna er raunhæfur kostur á þessu kjörtímabili. Það var augljóst að Tjarnarkvartettsmeirihlutinn sem stofnaði til meirihlutasamstarfs síðastliðið haust var ekki einhuga um eitt eða neitt og gat ekki komið sér saman um málefnasamning á þeim 100 dögum sem hann sat við völd. Það var því í sjálfu sér fagnaðarefni að þeim meirihluta skyldi slitið með því að fá Ólaf F. Magnússon til samstarfs með Sjálfstæðismönnum. Þegar í ljós kom að ekki var mögulegt að halda lífi í þeim  meirihluta og vitað var að Tjarnarkvartettinn var óstarfhæfur þá var það augljós skylda Sjálfstæðismanna að leita lausna í stað þess að lama enn frekar stjórn borgarinnar. Það var því fagnaðarefni þegar flokkurinn náði samkomulagi við fulltrúa Framsóknarmanna, Óskar Bergsson. Ég held að nú varpi Reykvíkingar öndinna léttar þegar tekist hefur að endurheimta stöðugleika við stjórn borgarinnar. 

 

Borgarbúar ráða borgarstjóra

Með nýjum meirihluta hafa tvímælalaust myndast tækifæri til að stíga ýmis framfaraskref borgarbúum til heilla, skref sem ekki hefði verið unnt að taka með óbreyttum meirihluta. Það væri ánægjulegt ef núverandi borgarstjórn nýtti tækifærið til að taka til umræðu kosningafyrirkomulag borgarstjóra. Umræða um beina kosningu borgarstjóra Reykjavíkur  er ekki ný af nálinni. Slík umræða var í gangi hér fyrir um það bil 100 árum. Á fyrstu árum 20. aldar stóðu deilur um skipan í þetta æðsta embætti höfuðborgarinnar. Niðurstaðan varð að lokum sú að borgarstjóri skyldi kjörinn af borgarstjórn en ekki beint af íbúum Reykjavíkur. Það fyrirkomulag hefur gengið vel lengst af, ekki síst vegna farsællar  forystu Sjálfstæðisflokks gegnum áratugina. Kosningaúrslit að undanförnu hafa hins vegar ekki verið jafn afdráttarlaus og áður og af þeim ástæðum hefur verið mikil óvissa um það hver skuli verða borgarstjóri í hvert sinn. Tíð borgarstjóraskipti á umliðnum árum undirstrika þetta (Ingibjörg – Þórólfur – Steinunn – Vilhjálmur - Dagur - Ólafur - Hanna Birna). Það er kominn tími til að þessum útskiptingum linni og að embætti borgarstjóra öðlist aftur fyrri virðuleika. Til þess að svo verði má embættið ekki verða sífellt bitbein kosningabandalaga og hrossakaupa milli flokka.

 

Ég tek ekki undir þá hugmynd að borgarstjórn ráði óháðan borgarstjóra eins og nokkurs konar framkvæmdastjóra. Að mínu mati eigum við Reykvíkingar sjálfir að sjá um ráðningu borgarstjóra í beinni kosningu og veita því virðulega embætti lýðræðislegt umboð í að minnsta kosti fjögur ár í einu.

 

Frelsi.is, 29. október 2008.


Tjáningarfrelsinu fylgir ábyrgð

Á forsíðu sunnudagsútgáfu Fréttablaðsins er mynd af mótmælendum fyrir utan Ráðherrabústaðinn. Á myndinni sést einn mótmælendanna halda á fána Landsbankans og búið er að kveikja í honum. Fólkið í kring hrópaði „brennum bankana“.

Um þetta mál bloggaði ég í gær. Einn þeirra sem hélt ræðu á þessum mótmælum skrifaði athugasemd við færslu mína:

„Mér er kunnugt um að ætlun þeirra sem stóðu fyrir göngunni var að engin spjöld væru á lofti, engin nöfn hrópuð né úthrópuð og engir gerningar á borð við fánabrunann yrðu á dagskrá. Ég veit ekki hvaða einstaklingar það voru sem létu skoðanir sínar í ljós á þennan hátt í trássi við það sem lagt var upp með.“

Skipuleggjendur mótmælafunda hafa gaman af því að safna saman fólki og æsa það upp með ræðuhöldum og hrópum. En öllu frelsi fylgir ábyrgð og þar með talið tjáningarfrelsi. Spurning hvort þessari fánabrennu verði mótmælt með fundi á Austurvelli? Margir hafa nú áhyggjur af ímynd Íslands erlendis og er alveg öruggt að þetta er ekki til að bæta stöðuna.

Fleiri þúsund manns hafa unnið við uppbyggingu banka hér á landi í fjölda ára og flestir þeirra starfa þar enn. Það er alveg ljóst að þeir mótmælendur sem stóðu fyrir fánabrennunni vissu að slíkar fréttir færu beint á aðal lista alþjóðlegra fjölmiðla. Mótmælandinn segir að bankafólkið hafi gengið of langt, en nú hefur mótmælandinn sjálfur gengið of langt! Og hvernig komst mótmælandinn yfir svona fána? Geri ekki ráð fyrir því að bankinn hafi afhent honum slíkan grip.

Næstu skref þjóðarinnar eiga að felast í uppbyggingu og samstöðu. Þar eiga mótmæli sem þessi ekki heima. Bankarnir veita mörg þúsund manns atvinnu og vonast ég til að svo verði áfram.

 Deiglan.com, 27. október 2008. 


Brennum bankana?

Fánabrenna

Á forsíðu Fréttablaðsins er mynd af mótmælendum gærdagsins. Þar er búið að kveikja í fána Landsbankans og fólk hrópaði „brennum bankana“.

Fleiri þúsund manns hafa unnið við uppbyggingu banka hér á landi og flestir þeirra starfa þar enn. Það er alveg ljóst að þeir mótmælendur sem stóðu fyrir fánabrennunni vissu að slíkar fréttir færu beint á aðallista alþjóðlegra fjölmiðla. Mótmælandinn segir að bankafólkið hafi gengið of langt, en nú hefur mótmælandinn sjálfur gengið of langt!


mbl.is Mistök að færa Kaupþing ekki úr landi
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hvert stefnir Reykjavík?

Fundur hjá Heimdalli
mbl.is Íslenskar bankaeignir á útsölu
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Olíuverð lækkar = neyðarástand?

„Stjórnendur olíufyrirtækja telja frekari lækkanir geta ógnað stöðugleika á mörkuðum.“ Loksins lækkar verðið en þá er kallað til neyðarfundar..?
mbl.is Fatið niður fyrir 70 dollara
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband