En Össur...

...hver er "óvinurinn"? Stundum vill Össur vera með loftrýmiseftirlit en svo stundum ekki. Vonandi kemur ekki "óvinurinn" eftir að danski herinn er farinn heim, eða á tíma þegar Össur er ekki í hernaðarstuði. "Óvinurinn" getur þannig séð bara fylgst með Mbl.is og bloggi Össurar og ráðist á Ísland þegar Össur vill eyða varnarpening í eitthvað annað sem honum finnst sniðugt.

Nú þarf íslenska ríkið að klára þessa varnarmálaumræðu og vera þá með loftrýmiseftirlit eða ekki. Annað hvort er þörfin til staðar eða ekki. Kannski mætti efla Landhelgisgæsluna?

Málefni Varnarmálastofnunar til skoðunar

He was "dooced"!

Ekki eru bloggmálin mörg hér á landi. Í BA ritgerð minni fer ég yfir innlendar og erlendar deilur sem tengjast með einhverjum hætti bloggskrifum. Í fyrra var íslenskur bloggari dæmdur í Héraðsdómi Reykjavíkur fyrir bloggskrif um annan bloggara. Hæstiréttur var hins vegar ekki sammála þeirri niðurstöðu og því er spurning hvað íslenska réttarkerfið mun gera í næsta bloggmáli.

Halldór Kristinn Björnsson sem var rekinn úr starfi hjá Toyota, eftir að hafa skrifað um forstjóra fyrirtækisins og fjórtán milljóna króna bifreið hans, hefur verið "dooced". Heather Armstrong í Bandaríkjunum var rekinn árið 2002 fyrir bloggskrif sín á dooce.com. Hún rekur nú Armstrong Media og vinnur við að blogga vegna gífurlegra auglýsingatekna.

Í tengslum við þetta nýja bloggmál vil ég benda á eftirfarandi sem ég las á vef BBC þegar ég var að skrifa BA ritgerð mína um blogg og stjórnmál:

"If a member of staff does raise hackles by criticising their boss? The employer needs to be careful," warns Mr Robertson. "The employee has to understand that they are breaking the rules - and the employer shouldn't just sack them... or they could face a claim for unfair dismissal."

Að mínu mati eiga fyrirtæki á Íslandi, sem hafa áhyggjur af bloggskrifum starfsmanna, að setja sér bloggstefnu sem starfsmenn geta farið eftir. En hvað segja íslenskir lögfræðingar við þessu? Mátti Toyota reka Halldór fyrir svona skrif?

Það væri áhugavert ef íslenska réttarkerfið fengi annað svona bloggmál inn á sitt borð.

Bloggari rekinn fyrir skrif

Stefnan sett fyrirfram?

Hvernig stendur á því að þeir stjórnmálamenn sem tala um stjórnlagaþing (nýja stjórnarskrá), nýtt lýðveldi, nýtt lýðræði og fleira í þeim dúr móti sér stefnu fyrirfram á sínu 80 daga stjórnartímabili, á undan allri lýðræðislegri og faglegri umræðu? Hér situr minnihlutastjórn vinstrimanna og talar um að ganga í grundvallar breytingar á lýðræðiskerfi okkar Íslendinga. Sjálftaka valds segi ég nú bara.

Mbl.is: Kosningalögum verður breytt með þeim hætti, að opnað verður á möguleika þess að taka upp persónukjör í kosningum til Alþingis, helst þannig að þær komist til framkvæmda í kosningum í vor. 

 

Ég hef ákveðnar hugmyndir um hvernig við getum breytt kosningaaðferð okkar Íslendinga með það markmið að leiðarljósi að fólk geti haft meiri áhrif á hvaða persónur hljóta þing- eða bæjarstjórnasæti. Það þarf ekki að leita lengra en til Noregs þar sem eftirfarandi er hægt á kjörseðli:

1) Strika út frambjóðenda af þeim lista sem kjósandi kýs. 

2) Veita einstökum frambjóðendum þess lista sem kjósandi kýs "auka-atkvæði" sem hefur einungis áhrif á uppröðun frambjóðenda á listanum. Með því að haka við tiltekna frambjóðendur sem kjósenda líst best á, bætist 0,25% atkvæði við þá frambjóðendur. Listinn sjálfur fær ekki betri kosningu með fleiri auka-atkvæðum heldur hefur það einungis áhrif á uppröðun listans eins og tekið er fram hér að ofan.

3) Á bakhlið kjörseðils má setja nöfn frambjóðenda annarra lista sem einnig eru í framboði. Ef frambjóðandi er skrifaður á bakhlið kjörseðilsins fær hann eða hún "auka-atkvæði" upp á 0,25%. Það atkvæði hefur ekki áhrif á fylgi flokksins sem viðkomandi er frambjóðandi fyrir heldur einungis stöðu hans eða hennar á lista viðkomandi.

Með þessum hætti tel ég að við kjósendur eigum að geta refsað og verðlaunað einstökum frambjóðendum. Ég er ekki fylgjandi því að ganga í algjörlega opið persónukjör þar sem einstaklingar fá að bjóða sig fram hægri vinstri. Það verður ekki hægt að kynna sér öll framboðin og sú leið tryggir því engan veginn að sá "besti" eða "hæfasti" verði valinn. Sem er markmið okkar er það ekki? Flokkarnir geta einnig veitt ákveðið aðhald og getum við Íslendingar mótað okkur þá flokkastefnu sem við viljum. Því er ég fylgjandi því að hafa flokkakerfi.

Það eru að mínu mati ákveðin vonbrigði að núverandi minnihlutastjórn vinstrimanna ætli að móta sér stefnu fyrirfram í þessum málum.. á undan nefndu stjórnlagaþingi... á undan lýðræðislegri og faglegri umræðu. Það hlýtur að vera markmið að breyta til hins betra, ekki bara breyta breytinganna vegna.

Opnað fyrir persónukjör

Össur styður álver á Bakka

Kolbrún á Mbl.is: „Það er búið að gera samning um Helguvík sem reyndar bíður staðfestingar í þinginu. Að mati okkar tilheyrir hann verkum fyrri ríkisstjórnar og verður því að öllum líkindum ekki breytt," segir Kolbrún Halldórsdóttir nýskipaður umhverfisráðherra. Hvað varðar álver á Bakka segir Kolbrún að þar liggi öll áform niðri.

Össur á Visir.is: Ákvæði í stjórnarsáttmála um engin ný álver hefur hvorki áhrif á álver í Helguvík né undirbúning álvers við Húsavík, að sögn iðnaðarráðherra. Í verkefnaskrá ríkisstjórnar Samfylkingarinnar og Vinstri grænna, í kafla um aðgerðir í þágu atvinnulífs, segir: "Engin ný áform um álver verða á dagskrá ríkisstjórnarinnar" Spurður hvort ríkisstjórnin styðji þau áform segir Össur að ríkisstjórnin styðji ekki ný áform um álver. Áform um Bakka séu hins vegar gömul áform. Það sé í gangi ákveðið samkomulag milli ríkisstjórnarinnar, Norðurþings og Alcoa og það sé í gildi. Spurður hvort orðin í stefnuyfirlýsingunni, "engin ný áform um álver verða á dagskrá ríkisstjórnarinnar," eigi hvorki við Helguvík né Bakka svarar Össur: "Já."

Það verður bara skemmtilegt að fylgjast með þessu.

Álver í Helguvík en ekki á Bakka

Kjósum tvo varaformenn

Nú er tími endurnýjunar og breytinga á Íslandi og er Sjálfstæðisflokkurinn ekki undanskilinn í þeim efnum. Að mínu mati ber að gera tilteknar breytingar á  skipulagi flokksins. Ég vonast til að sjá mannabreytingu í þingmannahópi flokksins eftir prófkjör, nýja forystu og breytt flokksskipulag.

Það er eðlileg og augljós krafa flokksmanna að farið verði prófkjörsleiðina fyrir komandi alþingiskosningar. Gefa þarf stjórnmálaöflum tíma til að leyfa slíkum lýðræðislegum aðferðum að virka. Það var því vægast sagt fáranlegt að heyra tal tiltekinna vinstrimanna um að óþarft sé að veita sjálfstæðismönnum of mikinn tíma til að endurnýja forystu sína. Slíkt harðræðistal ber að fordæma. Stöndum vörð um lýðræðið og breytum til hins betra en ekki bara breytinganna vegna.

Nú bendir flest til þess að prófkjör verða haldin í Reykjavík og tilkynningar berast um framboð í forystu flokksins. Endurnýjunin í Sjálfstæðisflokknum er hafin. En ótengt því hvaða einstaklingar gefa kost á sér tel ég að breytt skipulag geti orðið flokknum til hagsbóta. Hingað til hefur það tíðkast að vera með einn varaformann. Hins vegar eru til dæmi hér á landi sem og erlendis um að stjórnmálasamtök kjósi sér tvo varaformenn, það er að segja 1. og 2. varaformann. Sá fyrsti er aðal staðgengill formannsins og pólitískur talsmaður flokksins út á við. Annar varaformaður fær önnur verkefni eins og til dæmis að sinna og efla innra starf flokksins. Að mínu mati getur slíkt skipulag hentað Sjálfstæðisflokknum vel og mun ég leggja fram breytingatillögu þess efnis á komandi landsfundi. 

Hvað varðar aðra þætti í flokksskipulaginu hefur verið nefnt að skýra þarf betur hlutverk og verksvið miðstjórnar og málefnanefnda. Allir virkir flokksfélagar vita af því öfluga nefndarstarfi sem fer fram í stefnumótun flokksins og ber að mínu mati að virkja það afl enn frekar og veita því skýrari umboð og hlutverk.

Það eru því fjölmörg verkefni sem sjálfstæðismenn þurfa að takast á við á næstu vikum og mánuðum, en markmiðið ætti ávallt að miða að því að virkja tengslin við grasrótina.

 

Deiglan.com, 2. febrúar 2009. 

ESB og ný ríkisstjórn

Evrópunefnd verður falið að ljúka störfum við úttekt á viðhorfum hagsmunaaðila til Evrópusambandsins. Nefndin skili skýrslu 15. apríl 2009 sem hafi að geyma mat á stöðu og horfum Íslands gagnvart samstarfi við Evrópuþjóðir og framtíðarhorfum í gjaldmiðlamálum. Stjórnarflokkarnir eru sammála um að aðild að Evrópusambandinu verði aldrei ákveðin nema í þjóðaratkvæðagreiðslu. 

 

Í nefnd? Skýrslu? Sammála um þjóðaratkvæðisgreiðslu? Blablabla.... alltaf gott fyrir stjórnmálamenn að setja hluti í nefnd. Þá þurfa þeir ekki að taka afstöðu til mála.

Átti ekki ESB að bjarga Íslandi?

Ég varð fyrir verulegum vonbrigðum eftir þennan blaðamannafund. Ekki kom fram skýr aðgerðaáætlun og niðurstöðu flokkanna um ESB var hvergi að sjá. Og hvað voru fjölmiðlamenn okkar að hugsa þegar þeir lögðu fram sínar spurningar? Hvers vegna spurði engin um ESB eða af hverju það væri allt í einu ekki til umræðu?

Ég skil að það er ánægjulegt að kynjahlutfall í ríkisstjórn sé nú jafnt og að kona tekur við forsætisráðuneytinu. Hins vegar tel ég að það hafi verið óþarft að eyða stærsta hluta blaðamannafundar í að fagna þeim áfanga. "Þjóðin" bíður eftir lausnum, en því miður virðist þessi ríkisstjórn ekki standa undir þeim ofvöxnu væntingum sem hlaðast hafa upp undanfarna daga. Kemur svo sem ekki á óvart.

Engin skýr svör voru að fá í tengslum við hugsanlega inngöngu í ESB, skuldsetningu fyrirtækja og einstaklinga o.s.frv. 

Slá skjaldborg um heimilin

Forseti Íslands ætti að segja af sér...

... það er að minnsta kosti mín skoðun. Hver er eiginlega tilgangur þessa embættis? Þeim bíður verðugt verkefni sem munu á næstu mánuðum eða árum endurskoða stjórnarskrá lýðveldisins og þá sérstaklega endurskoðun á  hlutverki, tilgangi og starfsreglum embættis forseta Íslands. Í ljósi atburða síðustu daga er alveg ljóst að skýrari ramma þarf að setja utan um embættið.

Ólafur Ragnar Grímsson heldur að hann geti búið sér til nýtt umhverfi og starfsreglur sjálfur. En þar gengur hann út fyrir allar hefðir og það kallast sjálftaka. Þetta er því bara enn eitt íslenska dæmið um sjálftöku valds. Slíku eigum við að sporna gegn.

 

Söguleg ákvörðun

Blogg í Hæstarétti

Mbl.is: Hæstiréttur hefur sýknað Gauk Úlfarsson í Meiðyrðamáli, sem Ómar Valdimarsson höfðaði á hendur honum vegna ummæla á bloggsíðu. Héraðsdómur Reykjavíkur hafði áður sakfellt Gauk og dæmt hann til að greiða Ómari 300 þúsund krónur í skaðabætur.

Í BA ritgerð minni skrifaði ég um blogg og stjórnmál og nefni þar meðal annars fyrsta dómsmál bloggheima á Íslandi. Það mál hefur nú verið afgreitt í Hæstarétti. Spurning hvort niðurstaðan mun hafa á rafrænt tjáningarfrelsi á Íslandi? Hefði Hæstiréttur átt að staðfesta dóm Héraðsdóm Reykjavíkur? Því hefur verið haldið fram að enginn munur sé á skrifum á netinu/bloggi og skrifum í prentmiðlum.

Sýknaður af ummælum í bloggi

Hvað ætlar Steingrímur Joð að gera?

Nú verður spennandi að sjá hvað VG mun gera í ríkisstjórn (já, ég geri ráð fyrir ríkisstjórn Samfylkingar og VG með stuðningi Framsóknar). Ætli það verði ekki þannig að ekkert gerist og afsökunin verði sú að Davíð Oddsson sé seðlabankastjóri. Ef þeir reka Davíð úr seðlabankanum, á hvern fellur þá sökin þegar mistök eru gerð?

IMF: Áætlunum sé fylgt eftir

Fjölskyldufylkingin, YES!

Er Ágúst Ólafur Ágústsson varaformaður Samfylkingarinnar? Ágúst Ólafur fékk eins og allir vita ekki ráðherraembætti í ríkisstjórn Geirs H. Haarde. Ágúst Ólaf var svo sem hvergi að sjá þegar formaður flokksins var erlendis, þá tók Össur við stjórninni. Þegar stjórnin var að springa um helgina var Ágúst Ólaf hvergi að sjá. Aftur var það Össur sem lék hlutverk varaformanns. Ágúst Ólafur er, að mínu mati, ekki varaformaður flokksins. Hvað finnst samfylkingarfólki eiginlega um þetta? Af hverju kaus það Ágúst Ólaf í embættið? Það er frekar öruggt að Solla kaus hann ekki.

Sollu finnst kannski best að hafa bara fjölskylduna í kringum sig. Enda Össur svili hennar er það ekki? Gott að lýðræðislega Samfylkingin fái nú tækifæri til að stjórna landinu með sinni lýðræðislegu aðferðafræði. Fjölskylduandinn var svo öflugur um helgina að Reuters fréttastofa greindi frá því að Össur væri eiginmaður Sollu:

Iceland's Minister of Foreign Affairs Ingibjorg Gisladottir (L) and her husband Hjoleifur Sveinbjornsson leave Prime Minister Geird Haarde's residence in Reikjavik, January 25, 2009.

REUTERS/Ints Kalnins 

Ég tek undir með flokksfélaga mínum Stefáni F. Stefánssyni:

Ég er innst inni ánægður með að þessu stjórnarsamstarfi er lokið. Það hafði verið ónýtt mjög lengi og heilindin löngu farin. (www.amx.is)

Ný ríkisstjórn í kortunum?

Blogg ógnar harðstjórnum

Þar sem tjáningafrelsi er skert eru bloggarar handteknir eða þeim og fjölskyldum þeirra hótað lífláti. Til að stuðla að heilbrigðari hnattvæðingu tel ég rétt að alþjóðasamfélagið beiti sér enn frekar fyrir því að fella niður takmarkanir einstakra ríkja á notkun internetsins. Í tilefni pistils um blogg og frjálsa tjáningu vil ég greina í stuttu máli frá einu nýlegu dæmi um handtöku bloggara.

Íransk- kanadíski bloggarinn, Hossein Derakhshan, snéri heim til Írans í fyrra haust og var þá handtekinn. Ekki er vitað fyrir hvað né hefur fjölskyldan heyrt í honum. Hossein var, samkvæmt fjölskyldu hans, handtekinn þann 1. nóvember síðast liðins árs. Þarlend stjórnvöld hafa ekki tilkynnt handtökuna en fjölskylda bloggarans hefur staðfest að hann hafi verið sóttur og lögreglan tekið allar hans eigur. Hossein hefur áður átt í deilum við Mehdi Khalaji, einn af ráðgjöfum Ali Khamenei og marga grunar að handtakan tengist því máli.

Hossein Derakhshan er vel þekktur bloggari og bloggar á bæði ensku og farsi/persnesku (http://hoder.com/). Hann er sagður vera guðfaðir persneska bloggheimsins þar sem hann hefur í mörg ár veitt upplýsingar um hvernig stofna skal slík blogg. (http://i.hoder.com/archives/2001/11/011105_007529.shtml). Írönsk stjórnvöld hafa reynt að halda bloggi niðri en vegna 21. aldar tækni reynist það verkefni nánast ómögulegt. Menn eins og Hossein hafa veitt almenningi í Íran allar nauðsynlegar upplýsingar stjórnvöldum til mikillar gremju.

Ógn við tjáningafrelsi er alvarlegt mál. Fjöldi manns hefur reynt að nota internetið til að stofna eigin fjölmiðil og komast hjá ritskoðun stjórnvalda og gerir það oft undir dulnefni. Með nýrri tækni finnur almenningur leiðir til að koma skilaboðum og skoðunum áleiðis. Nú þarf ekki að prenta blöð eða fréttaskeyti heldur koma upp bloggi á internetinu (rétt er að nefna að aukið aðgengi að tölvubúnaði og interneti er forsenda þess að blogg sem samskiptaleið geti náð góðum árangri). Vitað er að konur nota nafnlaus blogg í miklum mæli til að taka þátt í umræðu innanlands jafnt sem utan.

Að mínu mati er nauðsynlegt að viðeigandi alþjóðastofnanir beiti sér fyrir því að frjálsa og lögmæta tjáningu skuli ekki vera heimilt að skerða á internetinu. Þá á þetta við ríki eins og til dæmis Kína, Íran, Norður-Kóreu o.s.frv. Styðja ber við þróun bloggsins á alþjóðavísu og virkja enn frekar bloggskrif innan háskólasamfélaga ríkja þar sem skerðing á tjáningafrelsi viðgengst. Lýðræðisríkjum heims ber að veita öllum sem vilja upplýsingar um hvernig stofna megi miðil á internetinu. Stærstu ríki heims og tilteknar alþjóðastofnanir eru best til þess fallin að ganga í slíkt verkefni. Kosturinn við þá leið er að stofnkostnaðurinn er lítill og hægt er að hrinda henni í framkvæmd á skömmum tíma.

Frekari upplýsingar eru að finna á eftirfarandi vefslóðum:
http://www.iranhumanrights.org/themes/news/single-news/article/controversial-bloggers-detention-confirmed.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Mehdi_Khalaji
http://en.wikipedia.org/wiki/Hossein_Derakhshan
http://hoder.com/

 Deiglan.com, 16. janúar 2009. 

Lausn á launamálum forseta Íslands

Óli gefur bara Mæðrastyksnefnd hluta af launum sínum þegar hann fær útborgað.

Af heimasíðu samtakanna (maedur.is/index/sendaframlag/):
Þeir sem vilja leggja sitt af mörkum til starfs Mæðrastyrksnefndar geta lagt beint inn á reikning samtakanna:0101-26-35021, kt. 470269-1119

 

Eins og að forsetinn sjálfur vissi ekki af ákvæði í stjórnarskrá sem bannar Kjararáði að lækka laun forsetans á kjörtímabilinu. Vitleysa að eyða tíma í svona mál.

Kjararáð getur ekki lækkað laun forsetans

Hussein "Hoder" Derakhshan

Íransk- kanadíski bloggarinn, Hussein Derakhshan, snýr aftur heim til Íran og hefur verið handtekinn. Ekki er vitað fyrir hvað, en líklegast tengist það skrifum hans. Þetta er auðvitað grafalvarlegt mál en alls ekkert einsdæmi í heiminum. Fjöldi manns hefur reynt að nota veraldarvefinn til að stofna eigin fjölmiðil og komast hjá ritskoðun stjórnvalda, og það oft undir dulnefni. Bloggarinn sem hér er um að ræða er hins vegar óhræddur við að tjá sig undir eigin nafni en er samt sem áður betur þekktur sem "Hoder" (bloggnafn). Hussein "Hoder" Derakhshan hefur meðal annars starfað sem blaðamaður í Kanada.

 

Þar sem tjáningarfrelsið er skert eru margir bloggarar nafnlausir á sínum bloggum. Sú leið er meðal annars farin til að komast hjá handtöku. Oft nota konur sér þessa leið þar sem í sumum löndum mega þær ekki eiga blogg eða bara tjá sig opinberlega yfir höfuð.

 

Ljóst er að með þróun hugbúnaðar og ýmissar tækni sem stuðlar að útbreiðslu bloggsíðna í heiminum munu sífellt

 fleiri lenda í svipuðum vandamálum þar sem enn er að finna fjölda ríkja sem takmarka tjáningafrelsi verulega. Bloggarar eru handteknir, sektaðir o.s.frv.

 

Að mínu mati er rétt að veita eins mörgum og hægt er tækifæri til þess að tjá sig á veraldarvefnum með til dæmis

 eigin bloggi. Hins vegar virðist vera nauðsynlegt að leggja þeim bloggurum til aðstoð þegar vandamál sem þessi koma upp. Spurning hvað við Íslendingar getum gert í þeim málum?

 

Hér er að finna tilkynningu mannréttindahóps í Íran í tengslum við handtöku bloggarans:

http://www.iranhumanrights.org/themes/news/single-news/article/controversial-bloggers-detention-confirmed.html

 

Hussein Derakhshan hefur áður átt í deilum við Mehdi Khalaji, einn af ráðgjöfum Ali Khamenei: http://en.wikipedia.org/wiki/Mehdi_Khalaji

Íranskur bloggari handtekinn

Sérkennilegir fréttatímar, Davíð lagður í einelti

Ég beið spenntur eftir umfjöllun ljósvakamiðla um fleytingu krónunnar, viðtöl um árangur dagsins o.s.frv. Óstöðuleiki krónunnar er eitt helsta áhyggjuefni okkar Íslendinga og óttuðust margir hrun við fleytingu hennar. Veiking krónunnar hefur valdið okkur miklu tjóni. Fjölskyldur jafnt og fyrirtæki vonast til að sjá lausn á gjaldmiðilsvanda þjóðarinnar hið fyrsta.

 

Fréttatími Stöðvar 2 

Stöð 2 byrjar eins og venjulega á kynningu helstu frétta kvöldsins. Þar er seðlabankastjóri Davíð Oddsson helsta umfjöllunarefni. Ekki er minnst á fleytingu krónunnar.

 

Fyrsta frétt: Davíð Oddsson.

 

Önnur frétt: Davíð Oddsson.

 

Þriðja frétt: Davíð Oddsson.

 

Fyrstu 5 mín. voru tileinkaðar Davíð Oddssyni. Það merkilegasta var þó að enginn talaði eða spurði Davíð (sem er seðlabankastjóri) um fleytingu krónunnar sem átti sér stað í morgun.

 

Fjórða frétt: Afar sorglegt mál um sjálfsvíg ungs manns. Átti sannarlega heima ofarlega í fréttatíma.

 

Eftir um það bil 8-9 min. kemur loksins að fréttinni um fleytingu krónunnar.

 

Fimmta frétt: Íslenska krónan sett á flot. (15-20 sek. með upplestri á gengi helstu gjaldmiðla)

 

Krónan styrktist um 8% þrátt fyrir að margir spáðu henni jafnvel hruni til að byrja með þegar hún yrði sett á flot. Þetta er metstyrking krónunnar. Fréttin var á bilinu 15 til 20 sek. Engin viðtöl, engin fréttaskýring.

 

 

Fréttatími RÚV

Fréttastofa RÚV gerir nánast það sama og fréttastofa Stöðvar 2.

 

Fyrsta frétt: Davíð Oddsson.

 

Önnur frétt: Davíð Oddsson.

 

Þriðja frétt: Davíð Oddsson.

 

Fleyting krónunnar ekki til umfjöllunar í þessum fréttum tengdum seðlabankastjóra.

 

Fjórða frétt: Valgerður Sverrisdóttir ætlar ekki að gefa kost á sér þegar Framsóknarflokkurinn velur sér formann í janúar.

 

Framsókn fékk þar veglegan tíma eftir um það bil 7-8 min. umfjöllun um Davíð Oddsson. 10 mínútur eru liðnar þegar það kemur að frétt um fleytingu krónunnar.

 

Fimmta frétt: Íslenska krónan sett á flot.

 

RÚV fær hrós fyrir að veita krónunni ca. 105 sek. (eða 1 min. og 45 sek.) af sínum fréttatíma. Til samanburðar fékk þetta mál 15-20 sek. í fréttatíma Stöðvar 2. Umfjöllun RÚV var ítarleg og ágætis viðtöl, að minnsta kosti miðað við sömu frétt á Stöð 2 sem var einungis upplestur á gengi helstu gjaldmiðla. Engin viðtöl eða fréttaskýring á Stöð 2.

 

Getur verið að bannað sé að fjalla um Davíð Oddsson þegar sú frétt yrði jákvæð og uppbyggjandi fyrir íslenskan almenning? Hvernig stendur á því að maðurinn þurfi að sæta slíkri meðferð íslenskra fjölmiðla?

 

Sérkennilegt fréttamat Stöðvar 2 og RÚV.

Ingibjörg: Aldrei talað um 0% líkur

Iceland Meltdown

Ábyrgðin liggur hjá bönkunum

Barack Obama

Það hefur verið mikið fjör að fylgjast með kosningunum í sjónvarpinu, bæði RÚV og Stöð2. En nú er alveg öruggt að Obama fær fjögur ár í Hvíta Húsinu. Stórsigur Demókrata á öllum vígstöðum.

Það verður spennandi að fylgjast með framhaldinu á næstu mánuðum... hvaða fólk fær ráðherraembætti í stjórn Obama, hvernig mun hann afgreiða stríðsmál þjóðarinnar og þá sérstaklega Írak... osfrv. osfrv.

Obama krýndur á netinu

Fjölmiðlafrumvarp, já takk!

Er þá ekki tímabært að ræða aftur hugmyndir Davíðs Oddssonar um eignarhald fjölmiðla? Hendum fjölmiðlafrumvarpinu aftur inn á þing!

Rosabaugur Jóns Ásgeirs

Bein kosning borgarstjóra

Forystumenn okkar í borgarstjórn hafa á síðustu 12 mánuðum þurft að sæta mikilli gagnrýni. Þótt sú gagnrýni hafi að nokkru leyti verið réttmæt er margt sem hefur verið sett fram afar ósanngjarnt. Tíð borgarstjóraskipti og sú ókyrrð sem einkennt hefur stjórn borgarinnar undanfarin misseri er mörgum áhyggjuefni. Þessi dapurlega reynsla hefur sannfært mig um að skynsamlegast væri að veita embætti borgarstjóra lýðræðislegt umboð með beinni kosningu.

 

Lýðræðislegt umboð borgarstjóra

Ég hef áður sett fram þá skoðun að kjósa eigi borgarstjóra í beinni kosningu. Hver framboðslisti fyrir sig tilnefndi þá forystumann sinn sem borgarstjóraefni. Kosning færi því fram eins og venjulega með einni mikilvægri breytingu. Þegar kjósandi gæfi tilteknum lista atkvæði sitt þá hefði hann jafnframt tækifæri til að kjósa borgarstjóra af hvaða lista sem væri. Hvernig fyrirkomulagið yrði nákvæmlega mun ég ekki leggja fram hér þar sem margvíslegar leiðir eru í boði. Grunnhugsunin er sú að Reykvíkingum gæfist þá færi á að kjósa borgarstjóra sérstaklega og veita þannig því embætti lýðræðislegt umboð á fjögurra ára fresti. 

 

Lærum af fyrri mistökum

Tíð meirihlutaskipti undanfarið hafa gert mönnum það ljóst að einungis meirihluti Sjálfstæðismanna og Framsóknarmanna er raunhæfur kostur á þessu kjörtímabili. Það var augljóst að Tjarnarkvartettsmeirihlutinn sem stofnaði til meirihlutasamstarfs síðastliðið haust var ekki einhuga um eitt eða neitt og gat ekki komið sér saman um málefnasamning á þeim 100 dögum sem hann sat við völd. Það var því í sjálfu sér fagnaðarefni að þeim meirihluta skyldi slitið með því að fá Ólaf F. Magnússon til samstarfs með Sjálfstæðismönnum. Þegar í ljós kom að ekki var mögulegt að halda lífi í þeim  meirihluta og vitað var að Tjarnarkvartettinn var óstarfhæfur þá var það augljós skylda Sjálfstæðismanna að leita lausna í stað þess að lama enn frekar stjórn borgarinnar. Það var því fagnaðarefni þegar flokkurinn náði samkomulagi við fulltrúa Framsóknarmanna, Óskar Bergsson. Ég held að nú varpi Reykvíkingar öndinna léttar þegar tekist hefur að endurheimta stöðugleika við stjórn borgarinnar. 

 

Borgarbúar ráða borgarstjóra

Með nýjum meirihluta hafa tvímælalaust myndast tækifæri til að stíga ýmis framfaraskref borgarbúum til heilla, skref sem ekki hefði verið unnt að taka með óbreyttum meirihluta. Það væri ánægjulegt ef núverandi borgarstjórn nýtti tækifærið til að taka til umræðu kosningafyrirkomulag borgarstjóra. Umræða um beina kosningu borgarstjóra Reykjavíkur  er ekki ný af nálinni. Slík umræða var í gangi hér fyrir um það bil 100 árum. Á fyrstu árum 20. aldar stóðu deilur um skipan í þetta æðsta embætti höfuðborgarinnar. Niðurstaðan varð að lokum sú að borgarstjóri skyldi kjörinn af borgarstjórn en ekki beint af íbúum Reykjavíkur. Það fyrirkomulag hefur gengið vel lengst af, ekki síst vegna farsællar  forystu Sjálfstæðisflokks gegnum áratugina. Kosningaúrslit að undanförnu hafa hins vegar ekki verið jafn afdráttarlaus og áður og af þeim ástæðum hefur verið mikil óvissa um það hver skuli verða borgarstjóri í hvert sinn. Tíð borgarstjóraskipti á umliðnum árum undirstrika þetta (Ingibjörg – Þórólfur – Steinunn – Vilhjálmur - Dagur - Ólafur - Hanna Birna). Það er kominn tími til að þessum útskiptingum linni og að embætti borgarstjóra öðlist aftur fyrri virðuleika. Til þess að svo verði má embættið ekki verða sífellt bitbein kosningabandalaga og hrossakaupa milli flokka.

 

Ég tek ekki undir þá hugmynd að borgarstjórn ráði óháðan borgarstjóra eins og nokkurs konar framkvæmdastjóra. Að mínu mati eigum við Reykvíkingar sjálfir að sjá um ráðningu borgarstjóra í beinni kosningu og veita því virðulega embætti lýðræðislegt umboð í að minnsta kosti fjögur ár í einu.

 

Frelsi.is, 29. október 2008.

Tjáningarfrelsinu fylgir ábyrgð

Á forsíðu sunnudagsútgáfu Fréttablaðsins er mynd af mótmælendum fyrir utan Ráðherrabústaðinn. Á myndinni sést einn mótmælendanna halda á fána Landsbankans og búið er að kveikja í honum. Fólkið í kring hrópaði „brennum bankana“.

Um þetta mál bloggaði ég í gær. Einn þeirra sem hélt ræðu á þessum mótmælum skrifaði athugasemd við færslu mína:

„Mér er kunnugt um að ætlun þeirra sem stóðu fyrir göngunni var að engin spjöld væru á lofti, engin nöfn hrópuð né úthrópuð og engir gerningar á borð við fánabrunann yrðu á dagskrá. Ég veit ekki hvaða einstaklingar það voru sem létu skoðanir sínar í ljós á þennan hátt í trássi við það sem lagt var upp með.“

Skipuleggjendur mótmælafunda hafa gaman af því að safna saman fólki og æsa það upp með ræðuhöldum og hrópum. En öllu frelsi fylgir ábyrgð og þar með talið tjáningarfrelsi. Spurning hvort þessari fánabrennu verði mótmælt með fundi á Austurvelli? Margir hafa nú áhyggjur af ímynd Íslands erlendis og er alveg öruggt að þetta er ekki til að bæta stöðuna.

Fleiri þúsund manns hafa unnið við uppbyggingu banka hér á landi í fjölda ára og flestir þeirra starfa þar enn. Það er alveg ljóst að þeir mótmælendur sem stóðu fyrir fánabrennunni vissu að slíkar fréttir færu beint á aðal lista alþjóðlegra fjölmiðla. Mótmælandinn segir að bankafólkið hafi gengið of langt, en nú hefur mótmælandinn sjálfur gengið of langt! Og hvernig komst mótmælandinn yfir svona fána? Geri ekki ráð fyrir því að bankinn hafi afhent honum slíkan grip.

Næstu skref þjóðarinnar eiga að felast í uppbyggingu og samstöðu. Þar eiga mótmæli sem þessi ekki heima. Bankarnir veita mörg þúsund manns atvinnu og vonast ég til að svo verði áfram.

 Deiglan.com, 27. október 2008.